Blijf uit die mist.

Het is geen mist.

Het is chemische troep vanuit die chemtrails.

Ik kreeg net weer een spoed binnen. Hele knobbels in het lymfesysteem. Gilde van de pijn. Zelfs een infuus met Tramadol kon niet voldoende pijnbestrijding geven.

De artsen weten het niet. Nee, de artsen weten het niet. Zij weten namelijk niet eens wat chemtrails zijn. Er zijn wakkere artsen. Er zijn nog veel meer niet wakkere artsen. Die je nog steeds adviseren dat je gerust een bhoe-stertje kan nemen. Want jij behoort tot de risicogroep. En je doet het immers voor een ander.

Hoezo behoor jij tot de risicogroep? Heb je daar weleens over nagedacht? Want ik haal 90% van alle ziektes in dit leven weg door terug te gaan naar vorige levens. Waar dus de oorzaak ligt van wat jij mankeert in dit leven.

Daar helpt geen pilletje of poedertje tegen. Ook geen Germaanse geneeskunde. Ik begin intussen een beetje een aversie tegen die Germaanse geneeskunde te krijgen. Mensen zijn zo stellig. Zij vertellen mij waar het vandaan komt. Zelfs als ik aangeef dat mijn cliënt allang genezen is na mijn behandeling. Dan wordt mij nog even verteld waar de oorzaak van deze aandoening ligt. En dan herhaal ik nog een keer dat mijn cliënt al genezen is. Oorzaak lag in een vorig leven. Ga je mij dan nog een keer verbeteren in mijn werk door weer met die Germaanse geneeskunde aan te komen. Dan blokkeer ik je. Want ik ben er intussen een beetje zat van.

Ik keek net in de spiegel. Dat had ik beter niet kunnen doen. Wat een wallen onder mijn ogen.

Maar enfin. Het gaat om mijn ziel. Niet om dat uiterlijk. Maar zij mogen mij straks ook op zo'n Med bed gooien hoor. Om de boel weer een beetje op te pimpen.

Peet in de bocht.

Soms neem ik scherpe bochten.

Maar dan is het ook echt nodig.