Ήταν 24 Μαρτίου του 1999 όταν οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ ξεκίνησαν να βομβαρδίζουν τη Σερβία. Οι βομβαρδισμοί κράτησαν τρεις μήνες. Αιτία στάθηκε η άρνηση των Σέρβων να υπογράψουν για την αυτονομία του Κοσσυφοπεδίου, μην θέλοντας να παραδώσουν το Εθνικό τους έδαφος σε μια αλβανική μειονότητα.

Επί 78 νύχτες, οι "έξυπνες" βόμβες του ΝΑΤΟ βομβάρδιζαν ανηλεώς τις σερβικές πόλεις. Ήταν η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κόντρα σε μια συμμαχία που ένωσε τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα του Β' ΠΠ, οι Σέρβοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με 1.150 μαχητικά αεροσκάφη και 420.600 πυραύλους. Ο απολογισμός ήταν τραγικός: 1.000 στρατιώτες και 2.000 πολίτες νεκροί, πάνω από 6.000 τραυματίες, 300 δημόσια κτίρια, 176 μνημεία πολιτισμού, 23 μεσαιωνικά μοναστήρια και σχεδόν όλες οι υποδομές της χώρας κατεστραμμένες.

Κι όμως, όλοι οι Σέρβοι ενώθηκαν. Γέροι, παιδιά, καθηγητές, αγρότες, εργάτες, καλλιτέχνες, αντιπολίτευση και εξουσία. Όλοι μαζί! Σε αυτόν τον άδικο πόλεμο έδειξαν εθνική ομοψυχία, ακολουθώντας το μήνυμα της σημαίας τους (τα 4 C, Само слога Србина спасава - μόνο η ενότητα σώζει τον Σέρβο). Έμειναν εκεί και πολέμησαν για την Πατρίδα τους, είτε με τα όπλα είτε χρησιμοποιώντας τα σώματά τους σαν ανθρώπινες ασπίδες, προσπαθώντας να σώσουν κτίρια και εγκαταστάσεις.

Δεν έγιναν πρόσφυγες, ούτε μετανάστευσαν παράνομα. Έμειναν εκεί και πολέμησαν "ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ" για την Πατρίδα τους.